فشار بر صنعت کشتیرانی برای پذیرش مالیات کربن افزایش می‌یابد

گاردین دریافته است که فشار بر صنعت کشتیرانی بین‌المللی برای پذیرش مالیات کربن بر کشتی‌هایی که به اقدامات اقلیمی در کشورهای در حال توسعه کمک می‌کنند، در حال افزایش است و بانک جهانی در میان کسانی است که در نشست بین‌المللی مهم این هفته به این اقدام دست زده است.

مالیات بر انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده از کشتیرانی، شرکت ها را تشویق می کند تا ناوگان خود را ارتقا دهند، آنها را کارآمدتر اداره کنند و به دنبال سوخت ها و فناوری های پاک تر باشند.

کشتیرانی بیش از 3 درصد از انتشار کربن جهانی را به خود اختصاص داده است، اما به عنوان یکی از سخت ترین بخش ها برای کربن زدایی در نظر گرفته می شود، زیرا کشتی ها با نفت کوره سنگین، کثیف و پر کربن کار می کنند.

سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO)، متشکل از 175 دولت، این هفته میزبان نشست‌هایی در لندن است که در آن سهم کشتیرانی در بحران آب‌وهوایی را بررسی خواهد کرد. بسیاری از کشورها نگران هستند که این بخش برای پرداختن به تأثیر آن بر آب و هوا، بسیار کم کاری کرده است و به همین خاطر به دنبال اصلاح آن هستند.

پیشنهادی از سوی بانک جهانی که توسط گاردین مشاهده شد، شرکت‌های کشتیرانی را ملزم می‌کند تا بر اساس میزان کربنی که ناوگانشان منتشر می‌کنند، مالیاتی را به صندوقی بپردازند. این بودجه می‌تواند صرف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی‌رانی شود، اما بانک جهانی تلاش می‌کند تا این مبلغ به سمت پروژه‌هایی هدایت شود که می‌تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای فقیر کمک کند.

در نشست‌های قبلی IMO، برخی از کشورها می‌خواستند درآمد حاصل از مالیات کربن فقط در بخش حمل‌ونقل دریایی هزینه شود. اما تحقیقات بانک جهانی نشان داده است که این امر ناعادلانه خواهد بود، زیرا بسیاری از کشورهای در حال توسعه که محصور در خشکی هستند یا ناوگان کوچکی دارند سودی نخواهند برد. به گفته این بانک، استفاده از سهم مالیات کشتیرانی «برای تأمین مالی اهداف گسترده‌تر آب و هوایی در این کشورها می‌تواند به حمایت از انتقال عادلانه‌تر کمک کند».

IMO در جلسات این هفته خود که تا 24 مارس ادامه دارد، برای نشان دادن فوریت بیشتر در کربن زدایی کشتیرانی، تحت فشار شدید قرار خواهد گرفت.

انتشار گازهای گلخانه‌ای، همراه با انتشارات هوانوردی، مدت‌هاست که از توافق‌نامه‌های بین‌المللی آب‌وهوایی، مانند توافق‌نامه پاریس حذف شده‌اند، زیرا ماهیت فراملی حمل‌ونقل، تخصیص انتشار گازهای گلخانه‌ای آن‌ها به یک کشور خاص را دشوار می‌کند. این امر به این بخش اجازه داده است که از دید فعالان مبارزات انتخاباتی از زیر ذره بین آنها بگریزد.

جان مگز، مدیر سیاست کشتیرانی گروه کمپین Seas in Risk، بانک جهانی را به خاطر پیشنهادهایش تحسین کرد. این واقعاً مهم است که آنها اینقدر متفکرانه درگیر هستند. در آخرین دور مذاکرات آب و هوای کشتیرانی، بانک جهانی خواستار کاهش 40 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 شد. این تقریباً همان چیزی است که علم می گوید لازم است، اما بسیاری در فضای کشتیرانی این موضوع را انکار می کنند، و فکر می کنند که می توانند تجارت خود را طبق معمول تا سال 2030 ادامه دهند و سپس سوخت های جدید را به مرحله استفاده برسانند.»

بانک جهانی در ماه‌های اخیر مورد انتقاد قرار گرفته است، زیرا بسیاری از دولت‌ها خواستار اصلاح رویه‌های آن شده‌اند، زیرا به نظر می‌رسد اقدامی در مورد بحران آب و هوا وجود ندارد. دیوید مالپاس که از سوی دونالد ترامپ منصوب شده بود، پس از ماه ها بحث و جدل از سمت خود کناره گیری کرد و قرار است رئیس سابق Mastercard Ajay Banga جایگزین او شود.

سخنگوی بانک جهانی به گاردین گفت: «بانک جهانی با انجام و به اشتراک گذاری تجزیه و تحلیل های مربوط به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتیرانی بین المللی به شیوه ای موثر و عادلانه، به دنبال حمایت از اهداف دوگانه خود است: ریشه کنی فقر شدید و تقویت رفاه مشترک در یک کشور. شیوه ای پایدار، به طور کلی؛ و اطلاع‌رسانی، تسهیل و تسریع سیاست‌گذاری آب و هوایی مبتنی بر شواهد در راستای اهداف دمایی توافق‌نامه پاریس در IMO.”