نقش کک در کوره ذوب آهن چیست؟
در کوره‌های ذوب آهن (فرآیند آهن‌ریزی)، کک نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. کک ماده‌ای است که از زغال سنگ یا ذغال‌های فشرده تولید می‌شود و از گرمای بالای تجزیه و آب‌افزایی زغال‌ها به‌وجود می‌آید. نقش کک در کوره‌های ذوب آهن به صورت کلیدی در مرحله تهیه آهن اسفنجی و فولادسازی تأثیر دارد.
تولید آهن اسفنجی:
در کوره‌های ذوب آهن، کک همراه با ماده آهن‌مخصوص به‌نام سنگ آهن (همچنین به عنوان خمیر آهن یا اسفنج آهن شناخته می‌شود) و مواد دیگر افزودنی، برای تولید آهن اسفنجی استفاده می‌شود. آهن اسفنجی نوعی فولاد نیست و شامل آهن خالص (بدون کربن) و اسلک با کربن‌های بالاست. این آهن اسفنجی بعداً به فولاد تبدیل می‌شود.
کک به عنوان منبع کربن:
کک در کوره‌های ذوب آهن به عنوان منبع کربن در فرآیند انتقال کربن به آهن اسفنجی یا سنگ آهن مصرف می‌شود. کربن به‌طور معمول به عنوان یک آلیاژکننده برای تغییر خواص مکانیکی آهن مورد استفاده قرار می‌گیرد و تأثیر مهمی در تولید فولاد دارد.
کنترل درجه حرارت:
در کوره‌های ذوب آهن، کک همچنین نقش حرارتی مهمی دارد. زمانی که کک سوخته می‌شود، گرمای زیادی تولید می‌کند که برای حفظ دمای کوره و انجام رآکتورهای شیمیایی مورد نیاز برای تبدیل آهن اسفنجی به فولاد، بسیار مفید است.
کک به دلیل ساختار پوره‌ای و امکان نفوذ گازها، مناسب‌ترین ماده جهت مشتعل کردن نخاله‌ها و نگهداری حرارت در کوره‌های ذوب آهن است. به همین دلیل، کک یکی از عناصر اساسی در فرآیند ذوب آهن و تولید فولاد است و بدون آن، تولید فولاد با کیفیت مطلوب امکان‌پذیر نخواهد بود.