فلز tin چیست؟
فلز قلع یا اَرزیز (به انگلیسی: Tin) عنصری است شیمیایی با علامت اختصاری Sn و با شماره ۵۰ در جدول اتمی. این فلز نقره‌ای رنگ خاصیت چکش خواری خوبی دارد و به سادگی اکسید نمی‌شود و در برابر خوردگی مقاوم است. قلع در بسیاری از آلیاژها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های فیزیکی فلز قلع
- نماد شیمیایی: Sn
- عدد اتمی: ۵۰
- جرم اتمی: ۱۱۸٫۷۱
- نقطه ذوب: ۲۳۱٫۹ درجه سانتیگراد
- نقطه جوش: ۲٬۶۰۰ درجه سانتیگراد
- چگالی: ۷٫۳۱۴ گرم بر سانتی‌متر مکعب
- سختی: ۱٫۹
- رسانایی الکتریکی: ۷.۳ × ۱۰۰۶ اهم بر متر
- رسانایی گرمایی: ۷۳.۱ وات بر متر بر کلوین
خواص شیمیایی فلز قلع
- حالت استاندارد: جامد
- رنگ: نقره‌ای
- شماره اکسیداسیون: ۲
- میل ترکیبی: فلز واکنش‌پذیر
- الکتروپوزیتیویته: ۱٫۹۰
- میل ترکیبی با اکسیژن: قوی
- میل ترکیبی با هیدروژن: ضعیف
کاربردهای فلز قلع
- تولید آلیاژهای قلع مانند برنج و لحیم کاری
- تولید پوشش‌های محافظ مانند پوشش‌های قلع روی
- تولید مواد غذایی مانند قوطی‌های کنسرو
- تولید لوازم آرایشی و بهداشتی
- تولید قطعات الکترونیکی
منابع فلز قلع
- کانی‌های قلع: کاسیتریت، استیبین و فلورسن
- کانی‌های همراه: سولفور، سرب، نقره و مس
- کشورهای تولیدکننده قلع: چین، اندونزی، مالزی و پرو
تولید فلز قلع
قلع معمولاً از طریق فرآیند استخراج فلز از سنگ معدن قلع تولید می‌شود. این فرآیند شامل مراحل زیر است:
- استخراج سنگ معدن قلع از معادن
- خرد کردن و آسیاب کردن سنگ معدن
- استخراج قلع از سنگ معدن با استفاده از روش‌های مختلف
- ذوب و ریخته‌گری قلع
مخاطرات زیست‌محیطی فلز قلع
فلز قلع به طور کلی یک فلز ایمن است. با این حال، در صورت تماس با پوست می‌تواند باعث تحریک شود. همچنین، بخارات قلع در غلظت‌های بالا می‌تواند سمی باشد.
جمع‌بندی
فلز قلع یک فلز نرم، چکش‌خوار و نقره‌ای رنگ است. این فلز در بسیاری از کاربردها، از جمله تولید آلیاژها، پوشش‌ها و لوازم الکترونیکی، استفاده می‌شود.